امکان افزایش دور آبیاری بدون کاهش رشد رویشی نهال های رز با اعمال پلیمر سوپرجاذب Trawat A۲۰۰ در یک منطقه نیمه خشک

کاهش تلفات آب و استفاده بهینه از منابع محدود آن، یکی از راه کارهای اساسی در موفقیت طرح های منابع طبیعی و افزایش بهره وری از منابع آب و خاک است. افزایش دور آبیاری و کاهش هزینه های آبیاری و به حداقل رساندن تنش های وارده به نهال های کاشته شده در اقلیم های خشک و نیمه خشک ایران امری حیاتی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر سوپرجاذب (Trawat A۲۰۰) بر افزایش دور آبیاری و تاثیر آن بر رشد صفات رویشی در نهال گل رز در خاک لومی رسی در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی با چهار سطح صفر، ۴۰، ۹۰ و ۱۴۰ گرم سوپرجاذب در ۰۹۸/۰ متر مکعب خاک محیط اطراف ریشه و عامل دور آبیاری نیز با چهار سطح ۶، ۱۰، ۱۴ و ۱۸ روز در سه تکرار به مرحله اجرا در آمد. نتایج پژوهش نشان از تاثیر سوپرجاذب بر افزایش دور آبیاری و صفات مختلف رشد در نهال گل رز دارد. ارتفاع شاخه ها در دور آبیاری ۱۰ روز با ۴۰ گرم سوپرجاذب و دور آبیاری ۱۴ روز با ۱۴۰ گرم سوپرجاذب، قطر یقه و قطر تاج پوشش در دور آبیاری ۱۰ روز با ۴۰ گرم سوپرجاذب، مناسب ترین وضعیت را در متغیرهای پیوسته تحت تیمارهای اعمال شده نسبت به شاهد داشته اند. به عبارتی با مصرف سوپرجاذب، می توان بدون ایجاد افت در رشد نهال های رز، دور آبیاری را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

پارامتر رشد ، تنش رطوبتی ، زنده مانی ، نهال