یحیی سلاح ورزی - فردوسی
علی تهرانی فر - گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد

پوسیدگی های انباری همواره به عنوان یکی از مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه انار مطرح میباشند. این پوسیدگیها عمدتا به علت نفوذ وگسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در قبل، زمان برداشت و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. بنابراین در تحقیق حاضر تاثیر اسانس گیاهان دارویی زیره سیاه (Carum carvi) و نعناع فلفلی (Mentha piperetta) با غلظت ۱۰۰۰ پیپیام و همچنین استفاده و یا عدم استفاده از پوشش پلیاتیلنی (LDPE) با ضخامت ۲۰ میکرون بر کیفیت انبارمانی، درصد پوسیدگی، شاخص سرمازدگی و ویژگیهای بیوشیمیایی میوه انار مورد بررسی قرار گرفت. میوههای انار به مدت ۵ ماه تحت شرایط دمایی ۱±۵ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۰-۸۵ درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سرمازدگی و درصد کاهش وزن به ترتیب با میانگین ۴۵/۳ و ۰۳/۱۷% مربوط به تیمار بدون پوشش بود. بالاترین درصد پوسیدگی و فساد میوه نیز با میانگین ۴۱/۲۹% در شرایط استفاده از پوشش پلیاتیلنی به تنهایی به دست آمد. این در حالی است که استفاده از هر دو نوع اسانس گیاهی توانست به خوبی افزایش آلودگی ناشی از استفاده از پوشش را به صورت معنیداری کاهش داده و بیشترین مقادیر ترکیبات فنولیک و ظرفیت آنتیاکسیدانی آب میوه را به خود اختصاص دهد.

ترکیبات فنولیک, پوسیدگی میوه, سرمازدگی, کاهش وزن, ظرفیت آنتیاکسیدانی