اثر آبیاری یک طرفه بر تغییر شاخص های تنش خشکی، تغذیه، فعالیت آنتی اکسیدانی و فتوسنتزی گوجه فرنگی رقم ’ فالکاتو‘

کاهش میزان آبیاری از طریق آبیاری کاهشی یک طرفه یا موضعی (PRD) باعث صرفهجویی در آب و هزینههای تولید میشود. بدین منظور آزمایشی جهت مقایسه آبیاری یک طرفه و آبیاری معمولی بر گوجه فرنگی رقم فالکاتو در دانشگاه مسی نیوزلند به اجرا در آمد، تیمارها به صورت شاهد (آبیاری در حد ظرفیت مزرعه در هر بار آبیاری به کل حجم ریشه) و PRD (آبیاری به صورت نصف ظرفیت مزرعه فقط به یک سمت ریشه در هر دور آبیاری) ترتیب داده شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که فعالیت آنزیم های پراکسیداز و سوپراکسیداز دیسموتاز در تیمار آبیاری یک طرفه نسبت به شاهد افزایش داشت. کاهش فتوسنتز، هدایت مزوفیلی و کارآیی مصرف آب فتوسنتزی، وزن تر و خشک ریشه و شاخساره در تیمار آبیاری یک طرفه نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد. بازده کسب مواد غذایی (NACE) برگ به ترتیب برای عناصر سدیم و روی بالاترین و کم ترین میزان بازده کسب مواد غذایی در فسفر زمانی که آبیاری موضعی در مقایسه با شاهد اعمال شد مشاهده گردید، شاخص های عملکردی از جمله میانگین عملکرد (MP) افزایش معنی دار و ۶۳ درصدی نسبت به اولین برداشت میوه داشت، شاخص پایداری عملکرد (YSI) ۴۶ درصد در سومین برداشت میوه نسبت به دومین برداشت کاهش یافت. شاخص مقاومت (TOL) در آخرین برداشت میوه ۸۰ درصد نسبت به اولین برداشت افزایش داشت، هم چنین میانگین ژئومتری عملکرد (GMP) در دومین برداشت نسبت به اولین برداشت ۶۲ درصد افزایش مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری یک طرفه ، پراکسیداز ، سوپراکسید دیسموتاز ، شاخص حساسیت به تنش ، عملکرد ، گوجه فرنگی