سعید شربتی - نویسنده مسئول، مربی، هیات علمی، گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

در پژوهش حاضر نتایج شبیه سازی دو بعدی دما و شوری در خلیج گرگان در خلال دوره یک ساله ۱۳۹۰ بررسی گردیده است. برای اجرای مدل مایک ۲۱ از داده های جهت و سرعت باد، تبخیر و بارش، رطوبت نسبی، ورودی رودخانه ها، دمای آب و هوا، شوری، تابش طول موج های کوتاه و بلند در درون خلیج و هم چنین از داده های دما، شوری و نوسان سطح آب در دهانه آشورآده-بندرترکمن استفاده شده است. مدل با بهینه سازی ضرایب پسای باد، مقاومت بستر و ضرایب پخش شوری، تضعیف نور و گرمای نهان تبخیر تنظیم گردیده و با استفاده از داده های میدانی دما و شوری درستی یابی شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان دما و شوری در خلیج در تمام فصول سال دارای روند افزایشی از سمت شرق به غرب است. بیشینه اختلاف دما بین بخش های شرقی و غربی ۵/۳ درجه سانتیگراد است. بیشینه اختلاف دمای شبانه روزی در خلیج گرگان ۴ درجه سانتی گراد است. تغییرات دما و شوری در منتهی الیه غربی خلیج به دلیل افزایش زمان تعویض محلی آب زیاد است. تغییرات شوری در سواحل جنوبی خلیج متاثر از ورودی رودخانه ها است و میزان شوری در نواحی مصبی ۴ پی اس یو است. نظر به کاهش سطح آب و حرکت توده های آب خلیج از غرب به شرق در فصل زمستان، مقادیر شوری در نواحی عمیق و مرکزی خلیج در خلال این دوران در مقایسه با فصول دیگر با بیشینه ۵/۱۶ پی اس یو دارای روند افزایشی است. بیشینه شوری برابر ۱/۲۱ پی اس یو و در بخش غربی خلیج گرگان است.

خلیج گرگان, مایک ۲۱, دما, شوری