تاثیر مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک بر برخی صفات کمی و کیفی و توازن تغذیه ای انگور سفید بی دانه
عنوان مقاله: تاثیر مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک بر برخی صفات کمی و کیفی و توازن تغذیه ای انگور سفید بی دانه
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-36-1_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-36-1_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
عزیز مجیدی - دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
رحیم مطلبی فرد - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
حسین عزیزی - استادیار، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
خلاصه مقاله:
عزیز مجیدی - دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
رحیم مطلبی فرد - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
حسین عزیزی - استادیار، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
به منظور ارزیابی تاثیر مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک[۱] بر رشد و توازن تغذیهای انگور سفید بی دانه (Vitis vinifera L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار در پنج منطقه شهرستان ارومیه، در سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل (۱) شاهد (عدم مصرف کود)، (۲) عرف باغدار، (۳) مصرف بهینه عناصر معدنی و (۴) مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک بودند. نتایج نشان داد که بین مکانهای اجرای تحقیق اختلافی ازنظر صفات عملکرد میوه، شاخص کلروفیل، اسیدیته قابل تیتراسیون و تجمع غلظت مواد جامد محلول میوه وجود نداشت ولی، تفاوت معنیداری بین غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف، بهجز عنصر آهن، مشاهده شد. عملکرد میوه انگور در تمامی تیمارها نسبت به شاهد افزایش یافت (p≤۰.۰۵) و مقدار افزایش آن در تیمارهای ۳ و ۴ نسبت به تیمار ۲ به ترتیب معادل ۲۷/۲ و ۰۴/۴ کیلوگرم بر تاک بود. شاخص کلروفیل برگ در تیمار ۴ به ترتیب به میزان ۹۹/۱۰% و ۶۹/۹% نسبت به تیمارهای ۲ و ۳ افزایش یافت. اسیدیته قابل تیتراسیون میوه در تیمار ۴ کاهش معنی داری نسبت به تیمار ۱ به میزان ۰۹/۱۶% نشان داد (p≤۰.۰۵). بالاترین تجمع درصد مواد جامد محلول میوه نیز در تیمار ۴ مشاهده شد (p≤۰.۰۵). تفاوت معنی داری بین دو تیمار ۳ و ۴ ازنظر این دو صفت کیفی وجود نداشت. ارزیابی وضعیت تغذیهای با استفاده از اعداد مرجع تشخیص چندگانه در تیمارهای شاهد نشان داد که به طور متوسط، ترتیب نیاز غذائی تاکها به عناصر پرمصرف و کممصرف به به صورت K=Ca>Mg>N>P و Fe>Zn>Mn>Cu>B بود. کمترین شاخص توازن تغذیهای به میزان ۰۲/۹ در تیمار مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک و بیشترین مقدار در تیمار شاهد معادل ۰۲/۳۵ به دست آمد. به طورکلی، چنین نتیجهگیری می شود که با توجه به افزایش قابل توجه صفات کمی و کیفی محصول انگور با مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک، این فنآوری موثرترین راهکار برای مدیریت بهینه کود دهی و تولید بهینه محصول در تاکستانها محسوب میگردد. [۱] .Integrated Soil Fertility Management (ISFM)
کلمات کلیدی: سلامت خاک, عملکرد انگور, کیفیت انگور, مصرف متعادل کود
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1467893/