مقایسه گرایش به اعتیاد در دانشجویان بومی و غیر بومی ورابطه آن با حمایت اجتماعی و افسردگی

هدف پژوهش حاضر مقایسه گرایش به اعتیاد در دانشجویان بومی و غیر بومی و رابطه آن با حمایت اجتماعی و افسردگی بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه شهرکرد، سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که از این تعداد نمونه ای به حجم ۳۶۴ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. شرکت کنندگان مقیاس آمادذگی به اعتیاد وید و بوچر ۱۹۹۲، مقیاس حمایت اجتماعی فیلیپس ۱۹۸۶ و مقیاس افسردگی بک ۱۹۹۶ را تکمیل کردند. برای تحلیل آمارهای داده های پژوهش از آزمون ای همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام به اعتیاد در دانشجویان غیر بومی بود. همچنین یافته ها نشان داد که بین گرایش به اعتیاد و حمایت اجتماعی رابطه منفی معنادار وجود دارد، بین گرایش به اعتیاد و افسردگی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و حدود ۰/۸۹ از واریانس گرایش به اعتیاد توسط افسردگی و حمایت اجتماعی تبین می شود. در نظر گرفتن متغیرهای حمایت اجتماعی و افسردگی در رابطه با گرایش به اعتیاد می تواند به متخصصان حوزه سلامت روان در زمینه کاهش این مشکل کمک کند.

کلیدواژه ها:

گرایش به اعتیاد ، حمایت اجتماعی ، افسردگی