بررسی وضعیت خشکسالی حوزه آبخیز دریاچه ارومیه در طی دوره های آتی

از آنجایی که خشکسالی یک پدیده اقلیمی گسترده بوده که از کمبود بارندگی در یک منطقه به وجود می آید، لذا توزیع منطقه ای آن یکی از ویژگی های مهم به شمار می رود. تاکنون شاخص های زیادی جهت تحلیل خشکسالی ارائه گردیده است که میتوان به SPI و MSPI اشاره کرد. در این پژوهش از چهار ایستگاه ارومیه، تبریز، سقز و دریان طی دوره آماری ۳۰ سال توسط مدل LARS-WG بر اساس سناریوهای .۶۲RCP و .۵۸RCP ریزمقیاس نمایی گردید و طبق سناریوی .۶۲RCP بیشترین میزان همبستگی در ایستگاه دریان با مقدار ۶۳ / ۰ و در سناریوی ۸.۵RCP بیشترین مقدار همبستگی در ایستگاه سقز با مقدار ۵۱ / ۰ مشاهده گردید. در بررسی میزان همبستگی شاخص ها با یکدیگر، ایستگاه سقز بهترین مکان برای منطقه برای بکارگیری شاخص ها مشخص شد. در ادامه پژوهش شاخص SPI و MSPI در مقیاس ۱۲ ماهه برای سناریوهای ۲.۶RCP و .۵۸RCP هر کدام از ایستگاه ها برآورد گردید. نتیجه پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری میان شاخص های خشکسالی برای ارزیابی و پایش خشکسالی وجود ندارد. طی ۳۰ سال آینده در دوره نزدیک ( ۲۰۲۱ - ۲۰۵۰ ) و دوره دور ۲۰۵۱ - ۲۰۸۰ در تمام ایستگاه ها با خشکسالی شدید مواجه خواهیم شد به طوری که شدت و فراوانی خشکسالیها در دوره دور نسبت به دوره مشاهداتی و دوره نزدیک بیشتر شده است . بیشترین مقدار خشکسالی برای ایستگاه تبریز و کمترین مقدار خشکسالی برای ایستگاه سقز و ارومیه می باشد. با توجه به نتیجه تحقیق، اعمال مدیریت و برنامه ریزی برای آینده ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

شاخص های خشکسالی ، سناریوهای اقلیمی ، توزیع منطقه ای خشکسالی ، حوزه آبخیز دریاچه ارومیه