لزوم تاب آوری و بازآفرینی در بافت فرسوده شهری: یک مقاله مروری

شهرهای بعنوان اصلی ترین مکان تجمع انسان یک سیستم بسیار پیچیده است که اخلال در یک بخش می توانداثرات جبران ناپذیری را ایجاد کند. میزان مقاومت در برابر این اختلالات درواقع مشخص کننده میزان تاب آوریشهر را مشخص می سازد. از آن جهت که پارامترهای زیادی در ساخت یک سیستم شهری نقش دارند وپراکنش و کیفیت آنها در تمام شهر یکسان نیست، بنابراین میتوان طبقات مختلف تابآوری در شهر مشاهدهنمود. بافت تاریخی شهر که غالبا بافت فرسوده شهر را تشکیل میدهد در کنار ارزشهایی که دارند معمولا ازلحاظ تاب آوری وضعیت نامطلوبی دارند. بازآفرینی مفهومی است که در کنار تاب آوری قرار می گیرد.بعبارتی دیگر، در یک نقشه تاب آوری به هر میزان رتبه تاب آوری پایین تر باشد، رتبه بازآفرینی (نیازمندبازآفرینی) بالاتری دارند. در این مقاله با بررسی ادبیات تحقیق، سعی شد که تعریفی درست از تاب آوری وچارچوب های آن، مزایایی بافت تاریخی شهر و چالشهای این بافت برای بدست آوردن بالا؛ و در نهایتتفسیری از بازآفرینی و چگونگی ارتباط آن با تابآوری و بافت تاریخی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بازآفرینی ، بافت فرسود ، بافت تاریخی ، سیستم شهری