بررسی تاثیر سطوح مختلف ورمی کمپوست و سولفات مس بر خصوصیات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.)

به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست و سولفات مس بر برخی صفات رویشی و زایشی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند در سال زراعی۹۶ - ۱۳۹۵ اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) و سولفات مس در سه سطح (صفر، ۳ و ۶ در هزار) با سه تکرار بودند. نتایج نشان داد، تیمارهای مورد بررسی تاثیر معنی داری بر تعدادشاخه جانبی، وزن خشک بوته، تعداد برگ در بوته، طول شاخه جانبی، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک داشت، به طوری که بیشترین تعدادشاخه جانبی (۳۳/۱۷)، وزن خشک بوته (۸۳/۱۴ گرم در مترمربع)، تعداد برگ در بوته (۱۶۷)، طول شاخه جانبی (۸۳/۲۶ سانتی متر)، تعداد دانه در بوته (۳/۳۸۵۴)، وزن هزار دانه (۸۰/۱ گرم)، عملکرد دانه (۳۳۵۰ کیلوگرم در مترمربع) و عملکرد بیولوژیک (۳/۲۰۹۶۸ کیلوگرم در مترمربع) ریحان در تیمار پنج تن در هکتار ورمی کمپوست و شش در هزار سولفات مس حاصل شد و برتری آن نسبت به شاهد به ترتیب ۶۷، ۵۱، ۱۶، ۴۳، ۷۹، ۲۶، ۸۷ و ۲۶ درصد بود. شاخص برداشت در تیمار پنج تن در هکتار ورمی کمپوست و سه در هزار سولفات مس با ۰۱/۱۳ در بیشترین مقدار خود بود. به طور کلی، نتایج بیانگر تاثیر مثبت کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی ذکر شده بر خصوصیات کمی و عملکرد گیاه ریحان بود و با توجه به نتایج، می توان تیمار شش در هزار سولفات مس و پنج تن در هکتار ورمی کمپوست را به عنوان بهترین تیمار برای افزایش عملکرد این گیاه توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

شاخص برداشت ، وزن هزار دانه ، کود آلی ، محلول پاشی