شاهپور عطائی

رضایت شغلی بخش جدایی ناپذیر زندگی حرفه ای کارکنان را در سازمانها تشکیل می دهد. در دهه های اخیر با پیشرفت فناوری، تغییر و تحولات سریع، پیچیده تر شدن محیط های کاری و فشارهای تاشی از کار، رضایت و نارضایتی شغلی به یکی از بحرانی ترین مسائل زندگی کاری و سلامتی در سطح جهان تبدیل شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تضاد کاری و خانواده بر رضایت شغلی می باشد. به این منظور از سه متغیر اصلی تضاد کار در زندگی، تضاد زندگی در کار و رضایت شغلی، در جهت تبیین این مفاهیم استفاده شده است. تحقیق حاضر از حیث هدف، کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر تمامی کارکنان رسمی وپیمانی استانداری لرستان بوده اند که ۳۲۰ نفر می باشند و حجم نمونه تحقیق با استفاده از جدول مورگان ۱۸۱ نفر برآورد شد. با استفاده از پرسشنامه استاندارد که پایایی آن برای تضاد کار در زندگی خانوادگی ۷۶۵/۰،برای تضاد زندگی خانوادگی در کار ۷۱۷/۰ و برای رضایت شغلی ۸۴۴/۰ بود و روایی آن از دیدگاه اساتید صاحب نظر تایید شد داده های اولیه جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون کلوموگروف اسمیرونوف نرمال و با آزمون فریدمن رتبه بندی و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تضاد کاری و زندگی و همچنین عوامل بوجود آورنده آنها بر روی رضایت شغلی کارکنان تاثیر منفی دارند و به عبارتی با افزایش تضاد، رضایت شغلی آنها کاهش می یابد. محقق افزایش حمایت اجتماعی و همچنین حمایت مدیران از کارکنان در سازمان را به عنوان پیشنهاد جهت کاهش تضاد و همچنین افزایش رضایت شغلی ارائه داده است.

تضاد کار در زندگی، تضاد زندگی در کار، رضایت شغلی.