اثربخشی مهارت های تنظیم هیجانی برکاهش پرخوری افراد مبتلا به اختلال پرخوری

هدف: امروزه اختلالات خوردن یک موضوع مطرح در جامعه و از مورد توجه ترین اختلالات روانی به شمار می روند که ریشه در مسائل زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی دارند. این دسته از اختلالات باعث ایجاد اشکال در سلامت جسمی و عملکرد روانی می-شوند و کیفیت زندگی فرد مبتلا را مختل می کنند و سبب افزایش اختلالات روانی دیگر می شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مهارت های تنظیم هیجانی برکاهش پر خوری افراد مبتلا به اختلال پرخوری است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش حاضر افراد مبتلا به اختلال پرخوری شهر تهران بودند که از بین آنها تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت ۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای مورد مداخله قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه پرخوری گورمالی، بلک، داستون، رادین (۱۹۸۲) استفاده شد و فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با توجه به میزان ۳۶۷/۱۸۳ = F در متغیر پرخوری می توان اینگونه بیان کرد که بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تغییرات معناداری مشاهده شد؛ که نشان می دهد مهارت های تنظیم هیجانی موجب کاهش پر خوری افراد مبتلا به اختلال پرخوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردیده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مهارت های تنظیم هیجانی برکاهش پرخوری افراد مبتلا به اختلال پرخوری موثر بوده و استفاده از این روش درمانی سودمند به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

مهارت های تنظیم هیجانی ، اختلال پرخوری ، کیفیت زندگی ، سلامت روان