بررسی تطبیقی مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی با کنوانسیون بین المللی هوایی در ایران و انگلستان

موضوع پژوهش:پژوهش پیش رو تحت عنوان بررسی تطبیقی مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی با کنوانسیون بین المللی هوایی در ایران و انگلستان می باشد.هدف پژوهش:هدف ازنگارش این پژوهش ، بررسی سیستم مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل هوایی درایران و انگلستان،با توجه به اصلاحات قوانین داخلی و کنوانسیون بین المللی هوایی دراین زمینه است و برای بررسی بیشتر سیستم های این دو کشور را در ابعاد مختلف مورد مطالعه قرار میدهیم.روش تحقیق پژوهش:شیوه ما درتالیف و گردآوری این پژوهش مطالعه تحلیلی توصیفی است و با استفاده از کتب،اسناد، مقالات و اسنادحقوق مربوط به بررسی تطبیقی مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی با کنوانسیون بین المللی هوایی در ایران و انگلستان که در استفاده از منابع ابتدا مطالب مربوطه به دقت مورد بررسی ومطالعه واقع و آن چه قابل استفاده و انعکاس در این زمینه بوده فیش برداری و سپس موردتجزیه و تحلیل قرارگرفته ودر نهایت ارائه می شود.نتایج پژوهش: مطابق بند ۱ از ماده ۲۵ کنوانسیون ورشو و بند ۵ از ماده ۲۲ کنوانسیون مونترال،در صورتی که مسافر اثبات کند خسارات وارده به وی به علت سوءرفتار متصدی وارد شده است، میتواند حداکثر خسارت مقرر را دریافت نماید. ماده ۲۰ کنوانسیون ورشو و ماده ۱۹ از کنوانسیون مونترال بیان داشته اند که اگر متصدی و حمل نقل قادر به اثبات این باشد که همه اقدامات ضروری و یا معقول برای جلوگیری از خسارت اتخاذ کرده و یا برای او غیرممکن بوده است که آنها را رعایت کند، دیگر مسئول خسارات وارده نخواهد بود. البته متصدی به سختی می تواند اثبات این مساله رهایی یابد.

کلیدواژه ها:

مسئولیت مدنی ، سیستم حمل و نقل ، کنوانسیون بین المللی هوایی ، متصدی هوایی