نقش خوراک مقدس در مراسم آیینی اقوام؛ نمونه موردی: آیین طلب باران

خوراک و تغذیه برای زندگی و حیات ضروری است. هم­ چنان که در روابط اجتماعی نیز تاثیر زیادی دارد. اقوام گوناگون، اعتقادات و باورهای خاص خود را در مورد غذاها دارند و برای جشن ها و مراسم آیینی شان خوراکی های متفاوتی استفاده می کنند و سلیقه های متفاوت نسبت به خوراک در باورها و آیین های گوناگون اعمال می شود. طلب باران از آیین هایی است که نقش خوراک آیینی در آن کاملا برجسته است. این مقاله به بررسی و تحلیل ­نشانه شناسی دو خوراک آیینی آش و نان در این مراسم می پردازد. دو خوراکی که در بین اکثر اقوام ایرانی برای مراسم طلب باران پخته و تقسیم می شود. خوراک هایی که در این مراسم پخته ­می شود، نوع جمع ­آوری مواد اولیه این خوراک ها و تهیه و طبخ آن ها و سپس تقسیم آن بین کسانی که در مراسم شرکت کرده اند، هرکدام نشانه ها و نمادهای خاصی را در بطن خود دارند. ریشه تقدس گندم و پخت نان به اسطوره های آفرینش بر می گردد و  در پخت آش نیز از حبوبات استفاده می شود که نماد گیاه و رویش آن است و رشته که حاصل گندم است و محصول رویش. در واقع آش نمادی از طبیعت است که به واسطه باران شکل گرفته است.

کلیدواژه ها:

خوراک ، آیین ، نشانه ، طلب باران ، اقوام