فرآیند طراحی در معماری پارامتریک

هر طرح را می توان یک سیستم به شمار آورد و طراحی را فرآیندی در نظر گرفت که در این سیستم از تفکر شروع و به یک محصول (بنا) ختم می شود. در عصر حاضر شیوه های طراحی با ظهور فناوری های روز کامپیوتر و بکارگیری ابزارهای نوین طراحی دستخوش تحولات عمده ای گردید. متعاقب این دگرگونی در جهان امروز، انقلاب دیجیتال سبب بروز گرایش هایی جدید در معماری همچون معماری پارامتریک گشته که فضاها، فرم ها و روش های طراحی را تحت تاثیر قرار داده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش تحقیق کیفی، درصدد شناسایی روند طراحی معماری پارامتریک برآمده است. در راستای دست یابی این هدف، بر پایه رویکرد توصیفی- تحلیلی، به جستجو در منابع مطالعاتی مکتوب در راستای گردآوری داده های کتابخانه ای پیرامون مفاهیم طراحی و فرآیند شکل گیری آن، و معماری پارامتریک پرداخته است. نتایج حاصل از تحلیل محتوایی مستندات به دست آمده حاکی از آن است که نخستین گام در فرآیند طراحی پارامتریک تعیین پارامترهای طرح است. این پارامترها می توانند از هر چیزی استخراج شوند. مانند هندسه موجودات زنده و یا گیاهان یا هندسه ارگانیک موجود در بافت سنتی و .... . پس از این مرحله پارامترها در مجموعه ای از روابط الگوریتمی با یکدیگر پیوند یافته اند و طرح کلی حاصل می شود. در مجموع می توان گفت معماری پارامتریک نوعی فرآیند طراحی خطی است که با تغییر هر یک از پارامترهای موثر بر طرح، اولا سایر پارامترها به صورت پی در پی و در نتیجه آن محصول طراحی تغییر می یابد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، فرآیند طراحی ، الگوریتم ، معماری پارامتریک