بررسی تجارب زیسته سازگاری زناشویی در زوج های ناسازگار دارای خانواده های اقتصادی ناهمتراز

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب زیسته سازگاری زناشویی در زوج های ناسازگار دارای خانواده های اقتصادی ناهمتراز بود. روش: روش تحقیق حاضر از نوع کیفی و از الگوی تحلیل مضمون استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل تمام معلمان زن متاهل منطقه ۱۵ شهر تهران است که در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ در مدارس دولتی مشغول به کار بوده و خانواده هایشان از لحاظ اقتصادی ناهمتراز هستند که مصاحبه با استفاده از نمونه گیری هدفمند، تا مرحله اشباع ادامه یافت که ۹نفر از زنان متاهل (زوج های ناسازگار) را شامل شد. ابزار اصلی سنجش متغیرهای پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که با مطالعه پرسشنامه های مختلف سنجش سازگاری زناشویی و تفاوت های اقتصادی و استخراج سوالات باز پاسخ که دامنه مشکلات فوق را در بر می گیرد، طراحی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوجین ناسازگار، عوامل سازگاری همچون رضایت زناشویی، توافق و سازگاری و ارضای نیازهای عاطفی در بین همسران به مراتب پایین است در بحث ناهمترازی سطح اقتصادی خانواده ها نتایج نشان داد زوجین ناسازگار مشکلات تفاوت سطح اقتصادی زیادی را گزارش کرده اند. همچنین در زمینه کنار آمدن و حل مشکلات تفاوت های سطح اقتصادی، زوجین ناسازگار موفق عمل نکرده اند. نتیجه گیری: نتایج حاضر نشان دهنده آن است که کمبود مهارت های زندگی که لازمه سازگاری و رضایتمندی زندگی زناشویی است می تواند عاملی باشد که به تفاوت های بین زوجین و اختلافاتشان دامن بزند و موجب ناسازگاری بیشتر و حتی طلاق بینجامد.

کلیدواژه ها:

تجریه زیسته ، سازگاری زناشویی ، زوج های ناسازگار ، ناهمترازی سطح اقتصادی