مسعود حاجی حسینی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های مدیریت تعارض با بهزیستی ذهنی معلمان و مدیران مدارس مقطع متوسطه بود. پژوهش حاضر بهلحاظ هدف کاربردی، به لحاظ روش توصیفی پیمایشی و از نوع تحقیقات همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ۱۰۳ مدیر و ۷۷۲ معلم مدارسمقطع متوسطه ناحیه ۱ شهرستان شهرکرد در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود، که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۸۱ نفر از مدیران و ۲۵۶ نفر از معلمان انتخاب و به پرسشنامه های پژوهش شامل، پرسشنامه سبک مدیریت تعارض رابینز (۲۰۰۶) و مقیاس بهزیستی ذهنی توسط کییز و ماگیارمو (۲۰۰۳) پاسخدادند. در پژوهش حاضر پایایی پرسشنامهها بوسیله ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۷۲ و ۰/۷۹ محاسبه شد. روایی پرسشنامه ها توسط تعدادی از متخصصان تعلیم و تربیت مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر ضریب همبستگی و رگرسیون خطی استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که، رابطه سبکهای مدیریت تعارض با بهزیستی ذهنی برای مدیران (r=۰/۲۱۲) و برای معلمان (r=۰/۲۲۶)میباشد که دارای رابطه مثبت و معنادار است. مولفه سبک مدیریت تعارض رقابت برای مدیران (r=۰/۲۸۴) و برای معلمان (r=۰/۲۹۶)قادر به پیش بینی بهزیستی ذهنی مدیران و معلمان بوده اند. همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که حدود ۸ درصد تغییرات بهزیستی ذهنی مدیران و حدود ۹ درصدتغییرات بهزیستی ذهنی معلمان به سبک های مدیریت تعارض مربوط بوده و به ترتیب حدود ۹۱ و ۹۰ درصد به سایر عوامل خارج از مدل مربوط می شود.

سبک مدیریت تعارض، بهزیستی ذهنی، معلمان، مدیران، متوسطه