بررسی رابطه بین اقتصاد دانش بنیان، سرمایه گذاری خارجی و گردشگری با توسعه پایدار در کشور ایران (با تاکید بر اقتصاد دانش بنیان)

توسعه پایدار و اقتصاد مبتنی بر دانش دو مفهوم اساسی هستند که توسط اکثریت کشورهای جهان از جمله کشورهای عضو اتحادیه اروپا مورد بحثو بررسی قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی پیشرفت و دستیابی به توسعه پایدار با تاکید بر اقتصاد دانش بنیان برای دوره زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰می باشد. برای این کار با استفاده از مولفه های توسعه پایدار (میزان تولید سرانه، عدالت توزیعی، عملکرد زیست محیطی) و مولفه های اقتصاد دانشبنیان (شاخص آموزش، شاخص توسعه انسانی، تعداد مشترکین تلفن ثابت (به ازاء هر ۱۰۰ نفر)، شاخص فناوری اطلاعات و تعداد مقالات علمی و فنیچاپ شده) و با بکار گیری روش تحلیل عاملی دو شاخص جامع برای متغیرهای ذکر شده استخراج شد. و سپس با استفاده از روش حداقل مربعاتمعمولی اصلاح شده (FMOLS) به بررسی ارتباط اقتصاد دانش بنیان با توسعه پایدار پرداخته شد. نتایج نشان داد که متغیر اقتصاد دانش بنیان تاثیرمثبت و معنی داری بر روی توسعه پایدار دارد. همچنین مطابق نتایج بدست آمده مشخص شد که متغیرگردشگری تاثیر مثبت و معنی دار و متغیرسرمایه گذاری مستقیم خارجی تاثیر منفی و معنی داری بر روی توسعه پایدار در کشور ایران دارد. و در نهایت مطابق نتایج مشخص شد که متغیرمجازی پروتکل ایمنی زیستی نیز تاثیر مثبت و معنی داری بر روی توسعه پایدار دارد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد دانش بنیان ، توسعه پایدار ، سرمایه گذاری خارجی ، گردشگری ، حداقل مربعات معمولی اصلاح شده