رابطه بین برنامه درسی پنهان و تحلیل رفتگی اموزشی با نقش میانجی روحیه علمی دانشجویان

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین برنامه درسی پنهان و تحلیل رفتگی آموزشی با نقش میانجی روحیه علمی دانشجویان دانشجویان بوده است روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل هستند که برابر با ۱۳۸۵ نفر می باشند. و بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۱۹۷۰ تعداد ۲۹۸ نفر که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد برنامه درسی پنهان شیخی ۱۳۸۸ ، تحلیل رفتگیآموزشی برسو و همکاران ۲۰۰۷ و روحیه علمی ساعتچی و همکاران ۱۳۸۹ استفاده شد..پایایی این پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه برنامه درسی پنهان ۹۳ / ۰ ، پرسشنامه تحلیل رفتگی آموزشی ۸۷ / ۰ و پرسشنامه روحیه علمی ۸۸ / ۰ محاسبه شد که از لحاظ آماری معنادار بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی ( نمودار، فراوانی، درصد فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف ، مدل معادلات ساختاری) استفاده شد.و نتایج نشان داد که بین برنامه درسی پنهان و تحلیل رفتگی آموزشی با نقش میانجی روحیه علمی دانشجویان رابطه وجود دارد. بین مولفه های برنامه درسی پنهان و تحلیل رفتگی آموزشی دانشجویان رابطه وجود دارد. بین مولفه های روحیه علمی و تحلیل رفتگی آموزشی دانشجویان رابطه وجود دارد. بین مولفه های برنامه درسی پنهان و روحیه علمی دانشجویان رابطه وجود دارد. بین مولفه های آگاهی های فراشناختی و یادگیری خود تنظیمی دانشجویان رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی پنهان ، تحلیل رفتگی آموزشی ، روحیه علمی.