بررسی رابطه فرسودگی شغلی با بهره وری و تعهد کاری در کارکنان سازمان

انسان های سازمانی عصر حاضر با عوامل درون و بیرون سازمانی متعددی روبه رو بوده و دائما شخصیت، جسم و روان آنها تحت تاثیر عوامل مختلف قرار گرفته و به تدریج فرسوده می شود. در سال های اخیر پدیده استرس و فرسودگی شغلی، توجه بسیاری از محققان و دست اندرکاران بهره وری نیروی انسانی را به خود جلب کرده است. این فرسودگی بیشتر در شغل هایی پدید می آید که افراد زمان زیادی از ساعات کاری را در ارتباط نزدیک با سایر مردم می گذارنند. فرسودگی شغلی پیامدی از فشار شغلی مکرر است، بدین ترتیب که شخص در محیط کارش به علت عوامل درونی و بیرونی احساس فشار می کند و این فشار، پیوسته در حال افزایش بوده و سرانجام به احساس فرسودگی تبدیل می گردد. فرسودگی شغلی به عنوان فقدان انرژی و نشاط تعریف می شود و شخص دچار فرسودگی شغلی، احساس کسالت باری را نسبت به انجام رفتار شغلی نشان می دهد. اصطلاح فرسودگی شغلی ابتدا در دهه هفتاد میلادی مطرح شد که همراه با سطح بالایی از خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و احساس موفقیت شخصی پایین است و عوامل فردی و زیست محیطی گوناگونی در توسعه آن نقش دارند. در مقابل عواملی مانند سن بالاتر، داشتن فرزند، احساس ارزشمندی، خوش بینی، رضایت شغلی و حقوق ماهیانه اثرات محافظتی در مقابل فرسودگی شغلی ایجاد میکنند.در این پژوهش توصیفی-تحلیلی ۸۳ نفر کارمند اداری که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنانه استرس شغلی اسیپو، فرسودگی شغلی مسلچ و بهره وری اچیو مورد بررسی قرا گرفتند. داده های بدست آمده توسط نرم افزار SPSS ۲۲ با روش های آمار ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شد.نتیجه گیری: ابعاد فرسودگی شغلی ۲۳.۹% استرس شغلی را پیش بینی می کنند. همچنین خستگی عاطفی و درگیری شغلی پیش بینی کننده خوبی را استرس شغلی نیستند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، استرس شغلی ، بهره وری ، سازمان