میزان همکاری گروهی نویسندگان مقالات ارائه شده در همایش های تخصصی کتابداری و اطلاع‎رسانی ایران در فاصله سال های ۱۳۸۳-۱۳۸۶

  • سال انتشار: 1389
  • محل انتشار: فصلنامه تحقیقات اطلاع رسانی و کتابخانه های عمومی، دوره: 16، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_PUBLIJ-16-3_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 203
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیرحسین عبدالمجید

Majlis Research Center

مریم صابری

Semnan University

مینا افشار

Isfahan University of Medical Sciences

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان همکاری گروهی میان نویسندگان شرکت‎کننده در همایش‎های داخلی تخصصی کتابداری و اطلاع‎رسانی در فاصله سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶ می‎باشد. روش: این پژوهش با استفاده از روش علم سنجی انجام گرفته است و از نوع توصیفی می‎باشد. جامعه این پژوهش، مقالات ارائه‎شده در همایش های تخصصی داخلی کتابداری و اطلاع‎رسانی در فاصله سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶ هستند. اطلاعات ابتدا به صورت دستی و با استفاده از دو نوع فرم ورود اطلاعات که توسط پژوهشگران طراحی شده بود، صورت گرفت. سپس اطلاعات گردآوری شده در یک پایگاه اطلاعاتی در نرم‎افزار آماری Excel وارد شد و پس از آن با توجه به پرسش های مطرح شده، داده ها شمارش، رتبه بندی و جهت تحلیل های لازم مرتب گردید. یافته‎ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که از مجموع ۲۶۹ مقاله ارائه شده در همایش های تخصصی کتابداری و اطلاع رسانی، ۴۶۹ نویسنده شرکت داشته اند که میانگین تعداد نویسندگان در هر مقاله ۷۴/۱ نفر است. از نظر جنسیت پژوهشگران، ۶۵/۵۵% مرد و ۳۵/۴۴% زن هستند. بررسی نتایج حاصل از پژوهش، در مورد پرکارترین موسسه‎ها و مراکز دانشگاهی حاکی از آن است که دانشگاه علوم‎پزشکی اصفهان با ۳۸ مقاله، بیشترین حضور را در همایش های تخصصی کتابداری و اطلاع‎رسانی در ایران داشته است. همچنین این دانشگاه در مجموع با ۳۲ مقاله گروهی، بیشترین مقالات گروهی را در بین سایر موسسه‎ها و مراکز دانشگاهی ایران به خود اختصاص داده است. در مورد همکاری گروهی بین نویسندگان، نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ۲۵/۵۷% مقالات همایش های تخصصی تک‎نویسنده‎ای بوده اند. این در حالی است که به نظر می رسد در سال های اخیر گرایش به سمت تالیف مقالات گروهی افزایش یافته است. همچنین ضریب همکاری گروهی بین نویسندگان مقالات همایش های تخصصی کتابداری و اطلاع رسانی داخلی، ۱۶/۰ برآورد شد. به طورکلی، میزان همکاری گروهی بین متخصصان و پژوهشگران کتابداری و اطلاع رسانی ایرانی در همایش های تخصصی داخلی در سطح پائینی قرار دارد؛ اگرچه شواهد نشان‎دهنده بهبود و افزایش سطح همکاری و مشارکت بین نویسندگان مقالات در سال های آینده است. اصالت/ارزش:  ارزش مقاله حاضر در تعیین الگوی مشارکت علمی پژوهشگران و کتابداران شرکت کننده در همایش های داخلی حوزه کتابداری و اطلاع‎رسانی در ایران است.  

کلیدواژه ها

Scientometry, Scientific co-authorship, Specialized conferences, Librarianship and information science, علم‎سنجی, مشارکت علمی, ضریب همکاری گروهی, همایش‎های تخصصی, کتابداری و اطلاع رسانی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.