سخن سردبیر: سرمایه اجتماعی و پنج «میم» اطلاعات

جریان اطلاعات و شفافیت آن سرمایه اجتماعی را می­سازد و افزون می­کند. زندگی انسان بدون اطلاعات ممکن نیست. اطلاعات منظم و هدفمند  به دانش تبدیل می­شود و ما برای گذران زندگی به کسب و استفاده، به ­آن نیازمندیم. وقتی زندگی اجتماعی گسترده شد مردم به تقسیم کار می­پردازند و مسئولیت های اجتماعی شکل می­ گیرد و هر مسئولیتی ناظر به حل بخشی از مشکلات می ­شود. مردم انتظار دارند که مسئولان اطلاعات لازم را در مورد چگونگی انجام کار­ها ­و احیانا مشکلات در اختیار آنان بگذارند، تا در حل آنها مشارکت کنند. هر گاه مسئولانی در اطلاع ­رسانی بهتر کار کنند از کمک های مردمی بیشتر برخوردار می ­شوند و این به این معنا است که سرمایه اجتماعی زیاد است. معنای دیگر آن این است که مردم و کارگزارانشان به هم اعتماد دارند و به هم یاری می­ رسانند. هر گاه رابطه با مخاطب با عدم شفافیت و غلط بودن مبنای کار توام باشد سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی از بین می رود. نتیجه این که مردم هم اطلاعات درست نمی­ دهند و هم کارگزاران بر اساس اطلاعات غلط نمی ­توانند برنامه ریزی کنند و کشور اداره نمی شود و همه چیز به هم می ­ریزد. بنابراین مخفی کردن اطلاعات، و یا اطلاعات غلط دادن آنها نتیجه عملکرد مسئولان است. این نوع اطلاعات مردود است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی. اطلاعات ، پنج میم اطلاعات