ارزیابی پاسخهای فیزیولوژیکی اکوتیپهای شاهدانه (.Cannabis sativa L) در سطوح مختلف آبیاری

بهم نظور ارزیابی پاسخهای فیزیولوژیکی اکوتیپهای شاهدانه تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۵ انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) و عامل اکوتیپ با ۱۲ سطح (ارومیه، سنندج، تبریز، دشت مغان، رشت، خمین، داران، قم، شاهرود، کرمان، طبس و سراوان) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، محتوای رطوبت نسبی، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل و کارتنوئید کاهش یافت ولی میزان نشت الکترولیتها، پرولین، آنزیمهای کاتالاز و گایاکول پراکسیداز افزایش یافت. در بین اکوتیپها، اکوتیپ طبس ضمن دارا بودن بیشترین میزان محتوای رطوبت نسبی، کارتنوئید، پرولین، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز، دارای کمترین مقدار نشت الکترولیتی یا بهعبارتی دارای بیشترین میزان پایداری غشا نیز بود و برتری قابل توجهی در حفظ محتوای رطوبت نسبی، حفظ محتوای کلروفیل و حفظ پایداری غشا، در سطوح مختلف تنش، داشت. همچنین اکوتیپ تبریز با دارا بودن محتوای رطوبت نسبی، کارتنوئید و پرولین کمتر، دارای بیشترین نشت الکترولیتی غشا بود و از لحاظ از دست دادن محتوای رطوبت نسبی، محتوای کلروفیل و پایداری غشا در سطوح مختلف تنش، نسبت به سایر اکوتیپها حساسترین اکوتیپ شناسایی شد. بنابرین میتوان نتیجه گرفت که پارامترهای فیزیولوژیک اندازه گیری شده تحت تنش خشکی میتوانند به عنوان معیاری در جهت شناسایی اکوتیپهای متحمل و حساس به کار روند.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تنش خشکی ، کاتالاز ، کلروفیل ، گایاکول پراکسیداز