بازارهای الکترونیک و رابطه سه گانه میان هوش مصنوعی و پلتفرم های دیجیتال

این مقاله در پی تعریف یک پیمایشی انجام شده توسط لو (۲۰۱۹) است که هوش مصنوعی را «هر نظریه، روش و تکنیکی تعریف می کند که به ماشین ها (به ویژه کامپیوترها) در تحلیل، شبیه سازی، بهره گیری و کشف فرآیند تفکر انسانی و رفتار او کمک می کند». در هین مسیر و بر مبنای نشریاتی از روانشناسی شناختی، کارکردهای درک، پردازش، اقدام و یادگیری برای ایجاد کاربردهای احتمالی هوش مصنوعی در کسب و کار مناسب دانسته شد (دیتزمن و آلت، ۲۰۲۰). سهم های دیگر هوش مصنوعی عبارت است از انسان انگاری،هوش درک شده و انیمسی درک شده (بالاکریشنان و دویودی، ۲۰۲۱). به طور خاص هدف تطبیق با هوش انسانی در سطح سیستم های هوش مصنوعی نشان داده شده که از سیستم های اطلاعات هوشمند و ماشین های واکنشی تا واحد هوش مصنوعی ضعیف و قوی تا هوشمندترین شکل هوش مصنوعی خودآگاه را شامل می شود (عبدل و اونوفریو، ۲۰۲۰). از آنجا که ویژگی های هوش برای حوزه های کاربرد فرآیند تصمیم گیری اهمیت دارد، هوش مصنوعی «هدف غایی فناوری (GPT)» نامیده شده (باکسمان و همکاران، ۲۰۲۱) که به قول معروف تاثیر قوی بر تیدبل (یا انحراف) دیجیتال دارد. این مستلزم همگرایی با دیگر اهداف غایی فناوری به ویژه سرویس های دیجیتال و فناوری های پلتفرم مانند محاسبه ابری، رسانه اجتماعی و دفتر توزیع شده است. این نشان دهنده یک ارتباط دوسویه قوی میان هوش مصنوعی و پلتفرم های دیجیتال است که با رابطه سه گانه میان هوش مصنوعی و پلتفرم های دیجیتال در ادامه مورد بحث قرار می گیرد. این امر به ارائه دهندگان پلتفرم اجازه می دهد ،که با آگاهی از فعالیت های پلتفرم، ضمن سازگار نمودن استراتژی های خود، سریعا به عرضه ی ایده یا محصول بپردازند.از طرفی، ارائه دهندگان پلتفرم به دلیل موقعیتی که دارند، می توانند برای ایجاد درآمد بیشتر، اقدام به فروش داده ها کنند.

کلیدواژه ها:

بازارهای الکترونیک ، هوش مصنوعی ، پلتفرم های دیجیتال ، رابطه سه گانه