ارزیابی تجهیزات و سیستم آموزش عملیات جستجو و نجات دریایی در بندر شهید رجایی

موفقیت یا عدم موفقیت عملیات جستجو و نجات دریایی به توانایی نیروی انسانی و تجهیزات واحد تجسس و نجات دریایی بستگی دارد. در این تحقیق، وضعیت تجهیزات و آموزش واحد تجسس و نجات دریایی بندر شهید رجایی بررسی میشوند. این تحقیق ازلحاظ روش اجرا، توصیفی- پیمایشی و ازلحاظ هدف، کاربردی است که در ۳ مرحله انجام گرفته است. با استفاده از منابع کتابخانه ای (مقالات و پایان نامه ها) و مصاحبه با خبرگان ۵) نفر از کارشناسان باتجربه امور دریایی و فرماندهان ناجی بندر شهید رجایی)، ۱۰ عامل شناسایی شدند. عوامل شناسایی شده در قالب پرسشنامه طراحی شدند که روایی آن از طریق روایی محتوایی و صوری و پایایی آن با توجه به مقدار آلفای کرونباخ (۰/۸۱۵) مورد تایید قرار گرفتند. پرسشنامه توسط ۵۰ نفر جامعه آماری (مدیریت و معاونت دریایی و کارشناسان امور دریایی و واحد تجسس و نجات دریایی (کارشناسان و فرماندهان و خدمه شناورهای ناجی) بندر شهید رجایی) پاسخ داده شدند. با توجه به نتیجه آزمون کولموگروف-اسمیرینوف (نرمال نبودن داده ها) از آزمون دوجمله ای در بخش تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد یافته های تحقیق نشان میدهد تجهیزات بندر شهید رجایی در زمینه های کاهش تلفات سانحه دیدگان، ایجاد هماهنگی با سایر گروه ها، ارائه خدمات پزشکی، عملیات در تمامی ساعات شبانه روز و عملیات در شرایط جوی، و آموزش بندر شهید رجایی در زمینه های شبیه سازهای آموزشی جهت توانمندسازی نیروهای عملیاتی خود، دوره آموزشی باحضور فرماندهان ناجی باتجربه و مانورهای عملی جهت بهبود عملکرد واحد خود، وضعیت نامناسب دارند.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، جستجو و نجات ، بندر شهید رجایی.