فاطمه عباسی سورکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه، دانشکده علوم و برنامه ریزی جغرافیایی، دانشگاه اصفهان، ایران.
احمدرضا شیخی - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی دانشگاه اصفهان، ایران.
هدایت اله نوری زمان آبادی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی دانشگاه اصفهان، ایران.

یکی از مهم ترین کاربردهای فناوری اطلاعات در صنعت گردشگری است و این صنعت، اهمیت زیادی در ابعاد مختلف از جمله ایجاد اشتغال، منبع درآمد برای دولت و بهبود خدمات اجتماعی دارد. برای ورود به بازار رقابتی جهان، مجبور به تجهیز امکانات و بهره برداری از فناوری های نوین در قالب «گردشگری الکترونیکی» هستیم. پژوهش حاضر از نوع نظری و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز برای انجام این پژوهش به دو روش کتابخانه ای-اسنادی و پیمایشی جمع آوری شده است. در روش پیمایشی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل افراد ساکن در روستاهای بخش بن رود اصفهان است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران ۳۲۲ نفر تعیین شده است. نتایج پژوهش نشان داد که پاسخ دهندگان وضعیت موجود زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات را در حد متوسط ارزیابی کرده اند. همچنین شاخص وضعیت تبلیغات بر اساس استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و پس از آن شاخص وضعیت خدمات الکترونیکی با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با میزان اختلاف از میانگین و میزان t به دست آمده بالاتر، بیانگر نقش بیشتر فناوری اطلاعات و ارتباطات در این دو شاخص در محدوه مورد مطالعه می باشد. همچنین ارتباط بین شاخص های وضعیت دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات، وضعیت خدمات الکترونیکی با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، وضعیت تبلیغات بر اساس استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و وضعیت ارتباطات با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در سطح محدوده مورد مطالعه معنی دار بوده است که این امر نشان می دهد که با افزایش و بهبود وضعیت شاخص های مذکور وضعیت دستیابی به گردشگری هوشمند در محدوده مورد مطالعه نیز بهبود می یابد و برعکس.

گردشگری روستایی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، گردشگری هوشمند، بخش بن رود.