اثر بخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری بر باور های غیر منطقی و دلزدگی زناشویی در زنان متاهل شهر یزد

زمینه و هدف:بررسی اثر بخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری بر باورهای غیر منطقی و دلزدگی زناشویی در زنان متاهل شهر یزد بود.روش پژوهش:نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون ،پس آزمون و گروه گواه بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل بود که در سال ۱۳۹۹ به کلینیک مشاوره رهیاب حقیقت در شهرستان یزد مراجعه کرده اند.نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از این زنان بودند که به روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایش در ۸ جلسه گروهی،۹۰ تحت مداخله زوج درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری قرار گرفتند.برای گرد آوری داده ها از پرسش نامه باور های غیر منطقی جونز و پرسش نامه دلزدگی زناشویی پاینز استفاده شد.از تحلیل کوواریانس با رعایت پیش فرض به منظور تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها:حاکی از تحلیل کوواریانس نشان داده که این مداخله توانسته است بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر زوج درمانی به روش شناختی-رفتاری بر باورهای غیرمنطقی و دلزدگی زناشویی در زنان متاهل موثر استو میزان حجم،بیانگر شدت اثر بسیار بالایی می باشد p<۰.۰۱ همچنین اثر بخشی این مداخله در کاهش باور های غیر منطقی نشان می دهد که با کنترل نمرات پیش آزمون باور های غیر منطقی،زنانی که زوج درمانی به روش شناختی –رفتاری دریافت کرده اند،به طور معنا داری نمرات پایین تری در متغیر باور های غیر منطقی در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل بدست اورده اند P ≤ ۰.۰۵.و اثر بخشی این مداخله در کاهش دلزدگی زناشویی به طور معناداری نمرات پایین تری در متغیر دلزدگی زناشویی درمرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل بدست آورده اند P ≤ ۰.۰۵بوده است.نتیجه گیری:این یافته ها نشان می دهد که استفاده از فنون شناختی به همراه تکنیک های رفتاری می تواند باور های ناکار آمد را اصلاح کرده و همچنین فرسودگی زناشویی را در زنان کاهش دهد

کلیدواژه ها:

زوج درمانی شناختی -رفتاری ، باورهای غیر منطقی ، دلزدگی زناشویی ، زنان متاهل