مقایسه اثر بخشی درمان متمرکز بر شفقت و ایمن سازی در برابر استرس بر فرسودگی زناشویی زنان

زمینه و هدف:انباشته شدن مشکلات فراوان،نامیدی از همسر و ایجاد فاصله روانی-عاطفی بین زوج منجر به فرسودگی زناشویی می گردد.پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی درمان متمرکز بر شفقت و ایمن سازی در برابر استرس بر فرسودگی زناشویی زنان انجام شد.روش پژوهش:مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی ئ از طرح پیش آزمون-پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل استفاده گردید.جامعه آماری زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره روها در شهر بجنورد بودند.نمونه ۴۵ نفر بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصاذفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل(هر گروه ۱۵ نفر)جایگزین شدند.ابزارگرد آوری داده ها مقیاس فرسودگی زناشویی CBM پاینز بود.گروه آزمایشی اول مداخله درمان متمرکز بر شفقت و گروه آزمایشی دوم ایمن سازی در برابر استرس را دریافت کردند.برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ها:نتایج حاکی از آن بودکه هر دو مداخله درمان متمرکز بر شفقت و ایمن سازی در برابر استرس در کاهش فرسودگی زناشویی در گروه های آزمایش در پایان درمان و بعد از پیگیری یک ماهه موثر واقع شدند.همچنین بین اثربخشی دو روش درمانی در پایان درمان و پس از پیگیری یک ماهه تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری:با توجه به یافته ها،پیشنهاد می گردد مشاوران و خانواده درمان گران از این دو رویکرد درمانی در جهت کاهش مشکلات و بهبود روابط زناشویی استفاده نمایند

کلیدواژه ها:

فرسودگی زناشویی ، درمان متمرکز بر شفقت ، ایمن سازی در برابر استرس ، زنان