بررسی تطبیقی وجوه نوستالژی در دو بومی سروده « آدورون»۱ و « مشی نازی

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: فصلنامه شعرپژوهی (بوستان ادب)، دوره: 9، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_JBASH-9-1_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 136
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نجمه دری

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس

فرامرز خجسته

عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان

احمد حاجبی

دانشجوی دکتری دانشگاه هرمزگان

چکیده

شعر بومی یکی از جلوه گاه های فرهنگی هر قومی است. در این گونه سروده ها ، شاعر تلاش می کند آنچه را که با زبان رسمی قادر به افاده آن نیست، به وسیله زبان و گویش محلی خاص خود به شعر درآورد .دو بومی سروده «آدورون» اثر جانعلی خاوند و « مشی نازی» سروده طهماسب بدرود که هر دو به گویش رودباری سروده شده اند، آیینه تمام نمای فرهنگ مردم جنوب کرمان هستند. هر دو سروده بازتاب رجعت حسرت بار شاعر به روزگار گذشته با بهره گیری از گویش محلی ویژه قوم خویش است. این دو منظومه اگرچه در یک زمان سروده نشده اند ، اما محدوده زمانی تقریبا یکسانی را درنظر دارند. در این پژوهش تلاش می شود مولفه ها و نیز دلیل نگاه نوستالژیک این دو شاعر به عناصر فرهنگی جامعه ای که در آن زیسته اند، بررسی شود. به همین منظور ، مفاهیم نوستالژیک دو منظومه زیر دو عنوان کلی خاطره فردی و جمعی مورد تحلیل و مقایسه تطبیقی قرار گرفته است. بررسی این مقاله نشان می دهد که هر دو شاعر دربهره گیری از مولفه های نوستالژی اشتراک دارند و از این مولفه ها به عنوان ابزاری برای مقابله با پدیده تجدد بهره می گیرند؛ اما میزان و نحوه کاربرد عناصر فرهنگ عامه در دو منظومه ، تفاوتهایی دارد.

کلیدواژه ها

فرهنگ عامه, نوستالژی, آدورون, مشی نازی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.