صمد عبدی - استادیار، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، بخش تحقیقات خاک و آب لرستان
فیروزه ویسکرمی - کارشناس سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، بخش تحقیقات خاک و آب لرستان
مرادعلی قنبرپوری - محقق ارشد سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، بخش تحقیقات خاک و آب لرستان
شهرام امیدواری - استادیار سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرج، بخش تحقیقات خاک و آب کرج

یکی از روش های مشخص کردن وضعیت آب گیاه تعیین محتوای نسبی آب برگ است. این شاخص منعکس کننده فعالیت متابولیک در بافت های گیاه است و می تواند به منظور شناسایی گیاهان در تحمل به خشکی مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق محتوای نسبی آب برگ تعدادی از درختان مثمر شامل انار Punica granatum ، زیتون Olea europaea ، هلو Prunus Persica ، گردو Juglans و سنجد Elaeagnus angustifolia و درختان غیرمثمر شامل زبان گنجشک rFraxinus excelsio ، رعر Ailanthus altissima و چنار Platanus اندازه گیری شد. برای اندازه گیری محتوای نسبی آب RWC برگ از هر برگ سه دیسک به قطر یک سانتی متر جدا شد سپس بلافاصله وزن تر هر دیسک با ا ستفاده از ترازوی دقیق با دقت ۰/۰۰۰۱ اندازه گیری شد. بعد از اندازه گیری وزن تر FW، دیسک ها به مدت ۱۸ ساعت در داخل آب مقطر قرار داده شد تا در اثر جذب آب آماس پیدا کنند. بعد از این مدت بعد از حذف آب اضافی برگ با استفاده از دستمال کاغذی وزن اشباع TW آنها اندازه گیری شد. سپس نمونه ها به مدت ۴۸ ساعت در دمای ۷۰ درجه سلسیوس در داخل آون قرار داده شد تا خشک شوند. بعد از این مدت وزن خشک آنها ( DW ) اندازه گیری شد. در نهایت محتوی نسبی آب برگ از رابطه Gonzalez ., And Gonzalez-Vilar., ۲۰۰۳ محاسبه شد. همه درختان در یک زمان آبیاری شدند. نتایج نشان داد بین محتوای نسبی آب در ختان مثمر و غیر مثمر درحالت نبود تنش آبی اختلاف معنیداری وجود ندارد.

تنش آبی، محتوای نسبی آب، وزن خشک