تأثیر سطوح مختلف کراتین منو هیدرات و پروتئین جیره بر عملکرد جوجه گوشتی

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کراتین منو هیدرات و پروتئین جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی، از 320 قطعه جوجه گوشتی راس در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با چهار سطح کراتین منوهیدرات (صفر، 1/0، 3/0، 5/0 درصد جیره) و دو سطح پروتئین (یک سطح طبق کاتاکوگ سویه راس و سطح دیگر 10 درصد بالاتر از کاتالوگ) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و هر تکرار شامل10 قطعه جوجه با استفاده شد. آزمایش زمستان 1389 در مرکز تحقیقات طیور گروه علوم دامی پردیس ابوریحان- دانشگاه تهران به مدت 42 روز اجرا شد. شاخص های تولیدی شامل خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک در پایان هر دوره پرورش اندازه گیری شدند. با افزایش سطح پروتئین جیره، تأثیر معنی داری بر افزایش وزن زنده و خوراک مصرفی داشت (05/0 p<). سطوح مختلف کراتین منو هیدرات تأثیر معنی داری بر افزایش وزن زنده و خوراک مصرفی نداشت (05/0>p)، هرچند ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر سطوح مختلف کراتین منو هیدرات قرار گرفت (05/0 p<). اثر متقابل سطح پروتئین×کراتین منو هیدرات تنها بر ضریب تبدیل معنی دار بود، بطوریکه بهترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به سطح پروتئین طبق کاتالوگ و سطح کراتین صفر درصد بود (05/0>p). با توجه به نتایج به دست آمده، اثر سطوح مختلف کراتین مونو هیدرات و پروتئین بر روی رشد جوجه گوشتی اثر معنی داری نداشت و نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

پروتئین جیره ، جوجه گوشتی ، عملکرد ، کراتین منو هیدرات