پیشبینی گرایش به رفتارهای پرخطر براساس چشم انداز زمان در بین زندانیان جوان

وقوع جرم در کشورهای مختلف و همچنین ایران رو به فزونی است و این روند افزایشی نگرانی مردم و مسئولان کشورهای مختلف جهان را برانگیخته است. با توجه به اهمیت زندان و نقش آن در زندگی فرد زندانی در این پژوهش تلاش شد به بررسی پاسخ این سوال پرداخته شد که آیا بر اساس چشم انداز زمان میتوان گرایش به رفتارهای پرخطر در بین زندانیان جوان را پیش بینی نمود. از نظر روش شناسی این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد؛ این تحقیق رابطه بین متغیرها براساس هدف تحقیق تحلیل گردیده است، جامعه آماری تحقیق حاضر زندانیان ۲۰ تا ۳۰ ساله ندامتگاه های شهرری و قزلحصار بود. که بر اساس نمونه گیری در دسترس اطلاعات ۸۸ نفر از آنان جمع آوری شد.ضریب بتا به دست آمده نشان میدهد ابعاد گذشته منفی، گذشته مثبت، تقدیرنگری در حال(حال جبری)، لذتجویی در حال، آینده به ترتیب -۰,۱۳۲ ، ۰,۲۳۲ ، ۰,۳۰۸ ، -۰,۱۸۲ و -۰,۲۳۴ قادر به پیش بینی متغیر رفتارهای پرخطر هستند. .(Sig< ۰.۰۵)

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، چشم انداز زمان ، زندانیان جوان