اثربخشی موسیقی درمانی در درمان و بهبود اختلالات روانی

زمینه و هدف: موسیقی به عنوان کمک در درمان و توانبخشی برخی از بیماران روانپزشکی، از جمله اسکیزوفرنی، اختلالات خواب و مشکلات شایع مانند اختلال افسردگی نیز موثر است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی درمانی بهبودی بیماران روانی انجام شد. روش تحقیق: روش تحقیق این مطالعه شبه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران روانی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از افراد مبتلا به بیماری های روانی بود که با روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را ۱۰ جلسه یک نوعتم موسیقیایی ملایم، روزانه به ۱۵ دقیقه (در کامل آرامش) دریافت نمودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، شادکامی آکسفورد و اضطراب بک بودند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بهبودی بیماران روانی در گروه آزمایش تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشتند. به عبارت دیگر، موسیقی درمانی باعث بهبودی بیماران روانی شد (۰۵ / ۰ > P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، درمانگران و متخصصان مرتبط با سلامت می توانند از روش موسیقی درمانی برای مداخله های مرتبط با سلامت به ویژه برای بهبودی علائم بیمارن روانی علی الخصوص کیفیت زندگی، شادکامی و اضطراب استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، اختلالات روانی ، بهبودی بیماران