اثر نامتقارن سیاست پولی بر بخش واقعی اقتصاد با تاکید بر سطح آستانه ای تورم در ایران

با توجه به نقش سیاست پولی برای تحقق اهدافی در بخش واقعی، مانند افزایش تولید و کاهش تورم، اطلاع از نحوه اثرگذاری یک سیاست پولی برای سیاست گذاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نامتقارنی اثر سیاست پولی بر بخش واقعی اقتصاد سابقه طولانی در ادبیات اقتصاد دارد که به بحران بزرگ ۱۹۲۹ باز می گردد. برخی از اقتصاددانان کینزی جدید اعتقاد دارند که سیاست های پولی می تواند تاثیر نامتقارنی بر بخش واقعی اقتصاد داشته باشد. هدف این مطالعه، بررسی آثار نامتقارن سیاست های پولی بر بخش واقعی طی دوره(۱۳۹۸-۱۳۶۸) در اقتصاد ایران است. برای این منظور، مدل غیرخطی اتورگرسیو انتقال ملایم و تابع انتقال لجستیک در نظر گرفته شده است. برای تخمین این مدل از برآوردگر حداقل مربعات غیرخطی و از الگوریتم نیوتن-رافسون در نرم افزار JMulTi استفاده شده است. نتایج برآورد الگو نشان می دهد که سیاست پولی به صورت غیرخطی و در قالب یک ساختار دو رژیمی بر تولید در ایران اثر گذاشته درحالیکه اثر سیاست پولی بر سرمایه گذاری و مصرف بخش خصوصی، نامتقارن نبوده است. همچنین اثر بخشی سیاست پولی انبساطی دروضعیت های بالاو پایین تورم آستانه ای( ۴۳/۱۹ درصد) متفاوت می باشد به طوری که اثر سیاست پولی انبساطی بر تولید در بلند مدت در رژیم اول و زمانی که تورم کمتر از سطح آستانه ای بوده، برابر مثبت ۲۹/۰ درحالیکه در رژیم دوم و زمانی که تورم بالاتر از سطح آستانه ای بوده، برابر با منفی۱۳/۰ بوده است که این امر از اثربخشی نامتقارن سیاست پولی بر تولید با توجه به سطح آستانه ای تورم در ایران حکایت دارد.

کلیدواژه ها:

سیاست پولی ، آثار نامتقارن ، بخش واقعی اقتصاد ، مدل اتورگرسیو انتقال ملایم