سیده زهرا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
اصغر غریب - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

تحقیقات زیادی در زمینه بیماران قلبی عروقی به شیوه های پیشگیری و عوامل موثر در آن پرداخته و شیوه های درمانی مختلفی پیشنهاد داده شده است، اما از آن جهت که این افراد از نظر ویژگیهای روانشناختی ناشناخته مانده اند بنابراین جایگاه روان درمانی در فرایند درمان این بیماران تحلیل رفته است. از این رو هدف اصلی این تحقیق مقایسه شادنفرود در افراد سالم و بیماران قلبی-عروقی شهرستان رشت با استفاده از روش تحقیق علی-مقایسه ای می باشد. جامعه آماری شامل تمامی افراد سالم و بیماران قلبی-عروقی شهرستان رشت بود که تعداد ۱۲۳ فرد سالم و ۱۲۳ فرد دارای بیماری قلبی-عروقی بعنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری هدفمند جهت بررسی انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه شادنفرود کرایسل و وبستر (۲۰۱۸) بود که روایی آن با شیوه همگرا و پایایی آن روش آلفای کرونباخ تایید شده است. اطلاعات گرداوری شده در نرم افزار spss-۲۲ و با استفاده از آزمون آنالیزواریانس چندگانه (MANOVA) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد میزان شادنفرود خوش خیم در افراد سالم بصورت معناداری بالاتر از افراد دارای بیماری قلبی-عروقی می باشد (۰۵/۰ >P) و همچنین میزان شادنفرود مخرب در بین افراد دارای بیماری قلبی-عروقی بصورت معناداری بالاتر از افراد سالم می باشد (۰۵/۰ >P). بر این اساس بکارگیری شیوه های روان درمانی مبتنی بر کاهش شادنفرود مخرب در بیماران قلبی – عروقی می تواند در بهبود آنان نقش داشته باشد.

شادنفرود، خوشحالی از بدبختی دیگران، بیماری قلبی-عروقی، رشت.