ارتباط میان استقامت مرکزی و تعادل ایستا در ورزشکاران مرد اسکی اسنوبرد

چکیدهزمینه و هدف:اسکی از ورزشهای زمستانی پرطرفدار در سرتاسر جهان است که خطر سقوط و افتادنها در این ورزش بسیار بالا است. نتایج تحقیقاتنشان میدهند ضعف تعادل یکی از مهمترین عوامل خطر افتادن و در پیآن افزایش احتمال وقوع آسیبها به حساب میآید. از این رو درپیشگیری و کاهش این آسیبها هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین استقامت مرکزی و تعادل ایستا در ورزشکاران اسکی اسنوبردبود.روش شناسی:با توجه به محدودیت در گزینش آزمودنیها، نمونه آماری این تحقیق شامل ۴۰ نفر از ورزشکاران مرد با حداقل ۶ فصل سابقهی فعالیتدر اسکی اسنوبرد بود )میانگین سن ۳۰ / ۳ ± ۸۵ / ۲۶ سال، قد ۰۸ / ۶ ± ۴۵ / ۱۸۰ سانتیمتر، وزن ۱۴ / ۶ ± ۸۶ / ۷۹ کیلوگرم و سابقه ورزشی ۵۳ / ۴±۷۰/۱۲ فصل(. آزمودنیها به صورت غیرتصادفی و هدفدار انتخاب شدند. در این پژوهش، استقامت مرکزی به وسیله پروتکل استقامتمک گیل ) ۲۰۰۷ ( شامل آزمونهای استقامت فلکشن تنه، اکستنشن تنه و فلکشن جانبی تنه اندازهگیری شد و برای ارزیابی تعادل ایستا ازآزمون لکلک استفاده شد. دادهها پس از بررسی توصیفی، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند) ۰۵ / ۰P˂ )یافتهها:نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین استقامت مرکزی و تعادل ایستا ارتباط معنیداری وجود دارد) ۰۵ / ۰P˂ )نتیجهگیری:با توجه به ارتباط معنیدار میان استقامت مرکزی و تعادل ایستای ورزشکاران اسکی اسنوبرد و اهمیت تعادل در این رشته ورزشی،تقویت استقامت عضلات مرکزی برای بهبود تعادل ایستای اسنوبرد بازان در کنار برنامههای تمرینی دیگر ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

واژههای کلیدی: استقامت مرکزی ، تعادل ایستا ، پروتکل مک گیل ، اسکی اسنوبرد