امضای دیجیتال و الکترونیک در نظام حقوقی و ثبتی ایران
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی و چهارمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV04_077
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 208
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، مدرس دانشگاه
چکیده
با رشد و پیشرفت بشریت و علم در عرصه اسناد، شرایط و قلمرو اعتبار اسناد الکترونیک در ایران امروزهاز مباحث کلیدی در حقوق و حقوق ثبت است. امنیت حقوقی اولین دغدغه و نگرانی در مورد قراردادهامی باشد. امنیت قراردادهایی که بصورت آنلاین با مشتریان خارجی منعقد می شود، بی تردید جنبه نگرانکننده فعالیت کنونی تجارت الکترونیکی و معاملات الکترونیک است. سند الکترونیک در صورتی که قابلانتساب به شخص صادر کننده باشد دارای اعتبار است و ایجاد تعهد خواهد کرد و داده پیام ها در اسنادالکترونیک در مقام هر دعوا قابلیت استناد را خواهند داشت مگر مواردی که قانونگذار استثناء نموده باشد.در باب اعتبار اسناد الکترونیکی باید بیان کرد که قانون تجارت الکترونیکی نیز در مواد ۶ تا ۱۲ به جایگاهو ارزش اثباتی ادله الکترونیک در قالب داده پیام پرداخته و پس از آنکه آن را در ماده ۱ تعریف نمودهاست، در مواد ۲۱ الی ۲۶ بطور کلی و مختصر مطالبی در خصوص کیفیت و ارزش اثباتی ادله الکترونیکبیان می دارد و بدین ترتیب اسناد الکترونیک نیز همانند اسناد سنتی، واجد ارزش اثباتی هستند.کلیدواژه ها
امضای دیجیتال، امضای الکترونیک، نظام حقوقی ایران، حقوق ثبتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.