اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی بوده است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را مراکز مشاوره ای شهر تبریز در سال ۱۴۰۰مراجعه کرده می باشند. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش نمونه گیری در دسترس بوده است که از بین افراد اختلال افسردگی، ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه ملاک (۱۵ نفر) قرار گرفتند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه امید اشنایدر انجام پذیرفت. گروه آزمایش تحت مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) در هشت جلسه ۲ ساعته قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل کوواریانس انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین امید به زندگی در پس آزمون افراد مبتلا به اختلال افسردگی نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، امید به زندگی ، بیماران مبتلا به اختلال افسردگی.