پیشبینی گرایش به بزهکاری بر اساس سبکهای دلبستگی و راهبردهای مقابله ای نوجوانان شهر فامنین

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی گرایش به بزهکاری بر اساس سبکهای دلبستگی و راهبردهای مقابله ای در نوجوانان شهر فامنین انجام گرفت. جامعه آماری را همه نوجوانان رده سنی ۱۵ تا ۱۸ سال شهر فامنین تشکیل داد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر زمان یک پژوهش مقطعی، از لحاظ نوع داده ها کمی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. روش نمونه گیری در دسترس است. نمونه آماری بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ ۱۰۶ (۲۰۰۷) نفر، که به لحاظ احتیاط این تعداد به ۱۲۰ نفر افزایش یافت. ابزار پژوهش شامل سه مقیاس استاندارد گرایش به بزهکاری فضلی (۱۳۸۹)، سبکهای دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷) و راهبردهای مقابله ای بلینگز و موس (۱۹۸۴) بود. برای آزمون فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد راهبرد مقابله مساله مدار، سبک دلبستگی ایمن پیشبینی کننده معنادار گرایش مثبت به بزهکاری میباشد. راهبرد مقابله مساله مدار، سبک دلبستگی ایمن پیشبینی کننده معنادار گرایش منفی به بزهکاری میباشد.

کلیدواژه ها:

گرایش به بزهکاری ، سبکهای دلبستگی ، راهبردهای مقابله ای.