طراحی فضاهای آموزشی از دیدگاه روانشناسی محیط، زمینه ساز یادگیری موثر و پیشرفت با لحاظ سلایق و تفاوتهای فردی یادگیرنده

مدرسه فهمی سیال است که می تواند به تناسب درک انسان از کودک و تعلیم و تربیت ترقی یا تنزل یابد. نازلترین فهم این موضوع چیزی در حد تدارک یک بنای ساده به منظور ایجاد مامن فیزیکی برای دانش آموزان است. اما درک عمیق و هوشمندانه ، این اقدام را تامین محیط رشد استعدادها و شکوفایی خلاقیت نوباوگان تفسیر کرده و تمامی ابعاد سازنده آن را در جهت ارائه بهتر آموزش و پرورش به کار می گیرد. گفتار حاضر که با روش کتابخانه ای تدوین شده است و هدف آن معرفی رنگهای مناسب و قابل استفاده در مدارس ابتدایی است از نوع مقالات کاربردی است و جامعه هدف آن تمامی طراحان و دانشجویان رشته آموزش ابتدایی و معماری است و نتیجه این مقاله نشان می دهد که استفاده از رنگ های زرد، سبز،ارغوانی مایل به آبی و بنفش همراه با رنگ رسی و زردآلویی رنگهای مناسب برای کلاس ها و راهروها و رنگ قرمز، رنگ مناسب برای محیط بازی، ورزش و سالن های تئاتر در مدارس ابتدایی است.در مدارس متوسطه اول بهتر است از رنگهای نارنجی که نشانه گرمی و محبت اجتماعی است استفاده شود. و در مقطع متوسطه دوم رنگهای زرد، سبز و بنفش توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری ، رنگ.