بررسی رابطه بین آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر دزفول با میزان مشارکت اجتماعی آنان

هدف از این مطالعه"بررسی رابطه بین آموزش مهارتهایاجتماعیو ارتباطی دانش آموزان دوره ابتدایی بامیزان مشارکت اجتماعی آنان"میباشد. نمونه مورد پژوهش شامل ۳۰۰ دانش آموز۱۵۰)دختر و ۱۵۰ پسر) ۷ تا ۱۲ ساله بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱در دوره ابتدایی مشغول به تحصیل بوده اند. بااستفاده از طرح پژوهشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، اثربخشی برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی روی گروه آزمایش مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ویژگیهای هگزاکو و پرسشنامه محقق ساخته مشارکت اجتماعی (سهرابی و همکاران)استفاده شد.یافته ها حاکی از آن است که آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی به دانش آموزان دوره ابتدایی میتواند میزان مشارکت اجتماعی آنها را به طور معناداری افزایش دهد. همچنین این اثربخشی از الگوی یکسانی بین دختران و پسران برخوردار است و آموزش مهارتهای زندگی در هر دو گروه به یک میزان مشارکت اجتماعی را افزایش میدهد. نتایج بررسی حاضر نشان داد که با طراحی برنامه هایی به منظور آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی به دانش آموزان میتوان آنان را برای مشارکت بیشتر در فعالیتهای اجتماعی که از جمله حقوق عینی آنها میباشد، آماده نمود.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، مهارت ارتباطی ، مشارکت اجتماعی ، دانش آموزان ، پرورشی.