تدوین مدل بهینه ارتقاء بخشی سازمان دهی فعالیت بدنی در منابع انسانی عملیاتی

توسعه فرهنگ ورزشی در سازمانها یک استراتژی برد- برد قلمداد میشود که منافع کارکنان و اهداف سازمانی را در یک راستا قرار میدهد. لذا هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل بهینه ارتقاء بخشی فعالیت بدنی منابع انسانی عملیاتی بود. جامعه کیفی تحقیق شامل ۵ نفر از اساتید خبره دانشگاه به روش نمونه گیری قضاوتی و جامعه کمی شامل ۱۳۰ نفر از کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه های استان گلستان به روش هدفمند بود. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل سه متغیر اصلی عوامل مدیریتی، عوامل فردی و عوامل سازمانی بود. نتایج تحلیل عاملی داده ها نشان داد که عوامل سازمانی، عوامل فردی و عوامل مدیریتی تاثیر معناداری بر سازه نهایی پژوهش داشتند. بنابراین به معاونین دانشجویی و مدیران تربت بدنی دانشگاه ها پیشنهاد می شود که از طریق تدوین سیاستهای حمایتی به همراه افزایش سرانه ورزشی و پیشبینی ساختارهای منططف و پویا ضمن ارتقای میزان حضور کارکنان در برنامه های ورزشی سازمانی، کارایی سازمانی را از طریق پیشگیری از پیامدهای مخرب ناشی از عدم برخورداری از تندرستی مطلوب بهبود دهند.

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، سرانه ورزشی ، ساختار منعطف ، میزان مشارکت