بررسی اثربخشی روش آموزش پاسخ محور و بازی درمانی با استفاده از همسالان بر تعاملات اجتماعی و ارتباط کلامی کودکان مبتلا به اوتیسم(مطالعات مروری: نظام مند)

در مورد مقابله با مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم در سالهای اخیر اقدامات چشمگیری صورت گرفته است و نتایج بیانگر آن است که بهترین اقدام، آموزش و درمان در همان سالهای اولیه می باشد. یکی از روشهایی که در چهارچوب رویکردهای رفتاری به کار میرود PRT یا آموزش پاسخ محور است که توسط کو گل از دانشگاه سانتا باربارای کالیفرنیا در آمریکا طراحی و تنظیم شده و قریب به ۳ دهه است که در آمریکا کاربرد گسترده ای یافته است. PRT مبتنی بر طبیعت کودک ته یه شده و برای افزایش تعاملات اجتماعی مناسب و مهارتهای گویایی در کودکان مبتلا به اوتیسم به کار رفته است. علاوه بر آموزش پاسخ محور بازی کردن کودک در رشد زبانی، مهارتهای ارتباطی، رشد هیجانی، مهارتهای اجتماعی و رشد شناختی او تاثیر بسیار زیادی دارد. بازی فواید و ارزشهای زیادی برای کودک دارد. او در طی آن پدیده ها را درک میکند، روابط را میفهمد و احساس راحتی میکند و از آن به عنوان ابزاری برای ایجاد ارتباط، مبادله و آزمایش و تسلط بر واقعیتهای بیرونی استفاده می کند. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مروری نظام مند است. جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاه های داده های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی((SID ، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، pubmed، web of science، google scholar و sciencedirect بدون محدودیت زمانی در ایران انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که آموزش پاسخمحور و بازی درمانی بر تعاملات اجتماعی و ارتباطات کلامی کودکان مبتلا به اوتیسم تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش پاسخ محور ، بازی درمانی ، تعاملات اجتماعی ، ارتباطات کلامی