مریم خسروی راستابی - دانشجوی کارشناسی آموزش جغرافیا دانشگاه فرهنگیان حضرت خدیجه کبری (س) دزفول
زهرا فیاض نژاد - دانشجوی کارشناسی آموزش جغرافیا دانشگاه فرهنگیان حضرت خدیجه کبری (س) دزفول
آتنا یعقوب پور - دانشجوی کارشناسی آموزش جغرافیا دانشگاه فرهنگیان حضرت خدیجه کبری (س) دزفول
علی نظرصیدی - دکترای تخصصی رشته جغرافیا گرایش اقلیم شناسی مدرس دانشگاه فرهنگیان

هدف اصلی این مقاله معرفی معماری منطبق با اقلیم مناطق گرم و خشک ایران و نیز استفاده از معماری بومی در راهرسیدن به معماری پایدار می باشد . این مقاله درپی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را دریک بسترفرهنگی براساس رویکرد بوم گراییی میورد بررسی قرار دهد از دیرباز در معماری و شهرسازی سنتی شهرهای ایران، عاملاقلیم به عنوان یک پارامترویژه در طراحی ، مورد توجه بوده است. شهر یزد واقع در اقلیم گرم و خشک کشور ، از نمونهشهرهای پایدار دنیاست که بافت تاریخی آن ، علی رغم آسیب های کالبدی ناشی از تفکر مدرنیسم ، به دلیل غنایشهرسازی و معماری متناسب با اقلیم ، کارآمدی و سرزندگی خود را حفظ نموده است . با این وجود در روند طراحی وبرنامه ریزی توسعه های جدید شهر، رعایت اصول پایداری از جمله طراحی متناسب با اقلیم ، به فراموشی سپرده شده است.به همین منظور نشان میدهیم که باید همگام با بهره مندی ازمواهب توسیعه و پیشیرفت صینعتی و تکنولیومی هماهنیبتیر بیا طبیعت و درجهت حفظ محیط زیست خودعمل نماییم چرا که معماری بومی به سبب سازگاری با محیطزیست برای تامین پایداری فرهنگی و اقتصادی در درازمدت ازم است . در این مقاله سعی گردیده با روش کتابخانه ایبه تاثیر گذاری اقلییم بر معماری بومی و پایدار مناطق گرم و خشک در دو شهر موردی یزد و کرمان پرداخته گردداین مقاله در پی درک اصول و ارزش های تکرارپذیر حاکم بر معماری خانه های گرم و خشک به عنوان یک معماری پایداراست و استخراج ویژگی های قابل تکرار آن در راستای دستیابی به اهداف معماری پایدار ، از اهداف آن به شمار می رود . بافهم کاربردی بودن ارزشهای استخراج شده این نوع از معماری پایدار ، می توان به گونه ای از معماری دست یافت کههمچون معماری گذشته به خوبی کار می کند و پاسخگوی نیازهای انسانی است.

اقلیم ، معماری بومی ، مناطق گرم و خشک