حمید محمدزاده - دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی
محمد خوروش
غلامرضا قربانی

هدف از این آزمایش بررسی اثر یک افزودنی میکروبی تجاری بر کیفیت تخمیر سیلاژ ذرت و عملکرد گاوهای شیرده پر تولید می باشد. این تحقیق در مزرعه آموزشی و پژوهشی لورک وابسته به دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1387انجام شد. علوفه ذرت پس از برداشت در طول تئوریکی 5/2 سانتی متر خرد و سیلو شد. تیمارها عبارت بودند از سیلاژ ذرت شاهد و سیلاژ ذرت تلقیح شده با لاکتیسیل ( cfu/gr105× 5/1). پس از 160 روز تخمیر، سیلاژها در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده به 8 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش و پر تولید در اواسط شیردهی خورانده شد. افزودنی میکروبی اثر معنی داری بر درصد ماده خشک، پروتئین و دیواره سلولی سیلاژ ذرت نداشت. اما تلقیح با افزودنی میکروبی موجب افزایش غلظت لاکتات و استات در سیلاژ ذرت شد (01/0P<). یک تمایلی به کاهش در غلظت ازت آمونیاکی و افزایش در pH در سیلاژ ذرت تلقیح شده با افزودنی میکروبی نسبت به سیلاژ ذرت شاهد وجود داشت (07/0P=). گاوهایی که از جیره با سیلاژ ذرت تلقیح شده تغذیه میکردند ماده خشک کمتری مصرف کردند (01/0P<). همچنین این گاوها تولید شیر کمتری نسبت به گاوهای گروه کنترل داشتند (05/0P<). اگرچه درصد چربی و پروتئین شیر بین تیمارها مشابه بود، اما گاوها در گروه سیلاژ ذرت تلقیح شده میزان کمتری چربی و پروتئین در شیر خود تولید کردند (01/0P<). افزودنی میکروبی حاضر بدلیل ایجاد تخمیر وسیع در سیلاژ ذرت موجب کاهش ماده خشک مصرفی و در نتیجه تولید شیر شد اما اثری بر اجزای شیر نداشت.

افزودنی میکروبی، لاکتیسیل، سیلاژ ذرت، تخمیر، اسید لاکتیک