بررسی نگرش برنجکاران شهرستان طارم نسبت به کشاورزی پایدار(مطالعه موردی: روستای جزلاندشت )

تحقیق حاضر با هدف کلی بررسی نگرش کشاورزان برنجکار روستای جزلاندشت شهرستان طارم در سال 1389 انجام گرفت. به لحاظ روش پژوهش، این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی محسوب می‌شود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کشاورزان برنجکار روستای جزلاندشت تشکیل می دادند (115= N) که بر اساس جدول مورگان و کرجسی، تعداد 90 نفر از آنان از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده برای انجام تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که سه گویه مصرف بی رویه کودها و سموم شیمیایی باعث آلودگی آب و هوا و مواد غذایی می‌شود، مزارع باید به شیوه‌ای کشت شوند که توانایی تولید آنها در دراز مدت حفظ شود، حتی اگر‌ این به معنای تولید کمتر و سود کمتر باشد و فرسایش خاک ناشی از فعالیت‌های کشاورزی، مشکلی جدی به شمار می‌آید، بیشترین میزان اولویت را در مقایسه با سایر گویه ها کسب نموده اند. همچنین بر اساس یافته های پژوهش مشخص شد که در حدود 55/15 درصد از پاسخگویان مورد مطالعه از نگرش نامساعد، 11/51 درصد از نگرش نسبتا مساعد و 34/33 درصد نیز از نگرش مساعدی نسبت به کشاورزی پایدار برخوردار بودند

کلیدواژه ها:

برنجکاران ، شهرستان طارم ، کشاورزی پایدار ، نگرش