هویت گرایی در سیاست خارجی عربستان سعودی و پیامدهای منطقه ای آن

هویت بازیگران عاملی مهم در شکل دادن به منافع، نقش و رفتار آنهاست. به تعبیر سازه انگاران هویت ها انگیزه هایی را نشان می دهند که به فهم رفتار کمک می کنند. عربستان سعودی به واسطه ویژگی های خاص هویتی و عناصر تشکیل دهنده آن، منافع و نقش های خاصی را برای خود تعریف کرده است. نگاه حاکمان سعودی به هویت «خود» و نوع برداشت از آن و نیز هویت «دیگر» بازیگران موجب شده تا سیاست خارجی این کشور، ضمن تداوم و پایداری در اصول، رویکردهای متفاوتی را اتخاذ کند. چرا که هدف انها حفظ و تداوم پادشاهی های محافظه کار، اتحاد و رهبری دولت های عربی، رهبری مذهبی مبتنی بر تفسیر خاص از اسلام و تداوم پیوند با ایالات متحده است. بر این اساس هرگونه برداشت تهدید ناشی از هویت دیگری یا تحولات منطقه که در مقابل این اهداف باشد، موجب تهاجمی شدن سیاست خارجی عربستان و شکل گیری روابط تضاد آمیز می شود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از نظریه سازه انگاری در پی بررسی هویت عربستان سعودی و آثار و پیامدهای آن بر سیاست خارجی این کشور درمنطقه و به ویژه در قبال جمهوری اسلامی ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

هویت گرایی عربستان سعودی ، محافظه کاری ، وهابیت ، سیاست خارجی عربستان سعودی ، روابط ایران و عربستان.