ارتباط بین رفتارهای وتجزیه پذیری شکمبه ای منابع فیبرعلوفه ای با ساختارهای ملکولی FTIR درتغذیه گوسفند

مطالعه حاضر به منظور ارتباط بین رفتارهای تجزیه پذیری شکمبهای منابع فیبرعلوفه ای با ساختارهای ملکولی FTIRدرتغذیه گوسفند طراحی گردید. منابع فیبر علوفه ای شامل کاه ،سیلاژذرت ویونجه بودند.آزمایشات ترکیبات شیمیایی ،وکیسه گذاری برروی نمونه ها انجام شد. همچنین طیف سنجی FTIR با استفاده از دستگاه JASCO- IR/FT۴۲۰۰انجام شد. نتایج نشان داد پروتئین خام یونجه خشک شده بیشتر از سایر علوفه ها بود و سیلاژ ذرت دارای بالاترینخاکستر و چربی خام بود کاه گندم نیز بالاترین ، الیاف نا محلول در شوینده خنثی ، الیاف نامحلول درشویندهاسیدی (NDF) و لیگنین نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) را داشت (P<۰/۰۵). تجزیه پذیری ماده خشک، ماده آلیو NDF در سه بخش (بخش سریع تجزیه a، بخش کند تجزیه b و نرخ تجزیه در ساعت c) اندازه گیری شد. بخش سریعتجزیه یونجه خشک شده کمتر از سایر علوفه ها بود ولی اختلاف بین آنها معنی دار نبود (P≥۰/۰۵) بخش کند تجزیه سیلاژذرت بالاتر از سایر علوفه ها بود ولی اختلاف معنی دار نبود (P≥۰/۰۵). نرخ تجزیه کاه گندم کندتر از سایر علوفه ها بود ولیاختلاف معنی داری نداشتند (P≥۰/۰۵) ارتفاع پیک مربوط به FTIR در ناحیه های مختلف بین یونجه خشک شده، سیلاژذرت و کاه گندم اندازه گیری شده و مشاهده شد نسبت ارتفاع پیک کربوهیدرات های ساختاری به کل کربوهیدرات ها دریونجه بیشتر از سیلاژ ذرت و کاه بود (P<۰/۰۵). مشاهده کردیم که همبستگی منفی و نسبتا بالایی بین پتانسیل تجزیهپذیری ماده خشک به کربوهیدرات های ساختاری و همچنین کربوهیدرات های کل وجود داشت این به این معناست کههرچقدر کربوهیدرات های ساختاری و کربوهیدرات های کل نمونه ها بالاتر باشد پتانسیل تجزیه پذیری پایین می آید.

کلیدواژه ها:

منابع فیبرعلوفه ای ، تجزیه پذیری ، مواد مغذی ، FTIR