بررسی تغییرات استحکام تسلیم در فرآیند شکل دهی لوله اسپیرال با گرید ورق ST۵۲

تولید لوله به روش مارپیچی یکی از روش های متداول تولید لوله است. این لوله ها به طور کلی برای انتقال سیالات مانند آب ، گاز و نفت مطابق با استانداردهای مربوطه استفاده می شوند. از این رو در روش مارپیچی لوله با قطرهای مختلف را می توان با هزینه کمتری نسبت به درز مستقیم تولید کرد. درحین فرآیند شکل دهی مارپیچی لایه های مختلف ضخامت ورق از سطح داخلی تا سطح خارجی رفتارهای مختلفی را در تغییرشکل از خود نشان می دهند. در این تحقیق نمونه هایی از ورق St۵۲ مطابق استاندارد، در جهت ضخامت برش داده می شود به طوری که کل ضخامت ورق به پنج قسمت دو و نیم میلی متری برش داده شده و تقسیم می گردد. نمونه هایکشش از ورق و لوله مورد آزمایش قرار گرفتند و رفتار تسلیم، استحکام تسلیم و نسبت تسلیم قبل و بعد از شکل دهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بطور کلی استحکام تسلیم بعد از شکل دهی لوله به روش مارپیچیبه وسیله اثر رقابت کار سختی و اثر بائوشینگر مشخص می گردد. اثرات رقابتی بستگی به ریز ساختار وکرنش های شکل گیری لوله دارد

کلیدواژه ها:

شکل دهی ورق ، استحکام تسلیم ، کرنش سختی ، اثر بائوشینگر