بررسی نورتابی شیمیایی شعله ی مشعل فیبر فلزی با هدف تعیین محدوده ی مناسب عملکرد مشعل

در این پژوهش، از روش آنالیز نورتابی شیمیایی جهت بررسی محدوده های عملکردی مشعل متخلخل فیبرفلزی ا ستفاده شده ا ست. جهت اندازه گیری دمای سطح مشعل از روش پایرومتری دورنگ استفاده شده است. مقدار آلاینده های خروجی از محفظه احتراق مشعل نیز با استفاده از آنالیزر گاز مورد بررسی قرار گرفته اند و گزارش شده اند. تغییرات تابش گونه ی اصلی OH* نقش اساسی درتعیین نرخ حرارت ازاد شده از شعله را دارد، بنابراین در نسبت همارزی و ظرفیت های مختلف، مقدار تابش این گونه مطالعه شده است. نقطه بیشینه نورتابی شیمیایی گونه های OH* و H۲O* نشان میدهد، محدوده مناسب کارکرد این مشعل در محدوده نسبت همارزی ۰/۸۸ تا ۰/۹۲ ا ست. که مربوط به حالت احتراق داخل محیط متخلخل فیبر فلزی ا ست. نتایج اندازه گیری دمای سطح سرمشعل با استفاده از طیف تابش حرارتی آن و به روش پایرومتری دورنگ نیز نشان میدهد در نسبت هم ارزی ۰/۹۶ ، دمای سطح به بی شینه میر سد و در تمام بازه ی نسبت هم ارزی ۰/۸۸ تا ۰/۹۲ ، دمای سطح و تابش حرارتی فیبر فلزی بالا است که نشانه ی انتقال حرارت تشعشعی بالای سطح ا ست. با مطالعه غلظت آلاینده های اندازه گیری شده نیز میتوان مشاهده کرد که مقدار ماکزیمم آلاینده NOx در این مشعل در حدود ۲۰ppm و مربوط به محدوده نسبت همارزی بابیشترین آزادسازی حرارت است. در نسبت هم ارزی هایی که این مشعل عملکرد مناسب دارد مقدار آلاینده ی ۴ppm CO گزارش شده است که نتیجه ی احتراق کامل و پایدار است.

کلیدواژه ها:

مشعل متخلخل فیبرفلزی ، نورتابی شیمیایی ، پایرومتری دورنگ