بررسی شخصیت های منظومه ی شیرین و فرهاد وحشی بافقی بر اساس نظریه ی آلفرد آدلر
عنوان مقاله: بررسی شخصیت های منظومه ی شیرین و فرهاد وحشی بافقی بر اساس نظریه ی آلفرد آدلر
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-20-38_010
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-20-38_010
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهره نجفی - دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
پروانه سیدی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
خلاصه مقاله:
زهره نجفی - دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
پروانه سیدی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
در این مقاله به بررسی شخصیتهای منظومه شیرین و فرهاد وحشی بافقی بر مبنای نظریه شخصیت آلفرد آدلر پرداختهایم. نوع پژوهش، کتابخانهای و روش آن، تحلیلی-توصیفی است. فرضیه پژوهش، امکان بررسی شخصیتهای این منظومه به دلیل تقابل میان برخی شخصیتها، بر اساس نظریه آدلر است. پس از بررسی تکتک شخصیتها بر اساس مولفههای نظریه آدلر، به این نتیجه رسیدهایم که به دلیل موضوع منظومه که عاشقانه است و رقابت و حسادت بخش لاینفک آن است، بنابراین تمامی شخصیتهای مهم منظومه به تناوب، نشانههایی از مصادیق نظریه آدلر اعم از عقده حقارت، علاقه اجتماعی، برتریجویی و سلطهگری و وابستگی و گیرندگی را دارند. شیرین ضمن اینکه شخصیتی برتریجو است، اما احساس حقارتی که به واسطه بیتوجهی خسرو بر او عارض شده است، او را به انتقامجویی و وابستگی به فرهاد سوق میدهد. خسرو شخصیتی تماما برتریجو و سلطهگر است. فرهاد شخصیتی «مفید به حال جامعه» است که سبک زندگیاش متناسب با ویژگیهای تیپ «علاقه اجتماعی» است. شکر و سایر شخصیتها از جمله کنیزان دربار خسرو، به دلیل نقش کمرنگی که در منظومه دارند، قابل بررسی از منظر نظریه آدلر نیستند.
کلمات کلیدی: آلفرد آدلر, سبک زندگی, شخصیت و شخصیت پردازی, شیرین و فرهاد, وحشی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1452207/